Ouddorp
Het moment waarom Ouddorp precies ontstaan is, dat is niet duidelijk. Waarschijnlijk zijn de stenen van de Hervormde Kerk uit 1348 afkomstig van een veel oudere kerk. Door archeologische vondsten weten we dat de Romeinen een nederzetting hadden in de buurt van de Ouwe Stee aan de Oudelandseweg. Ook zijn er wel sporen uit de ijzertijd gevonden in Ouddorp.
Ouddorp is echt oud, volgens sommigen is het dorp al in de zevende eeuw ontstaan. Daarmee is Ouddorp ruimschoots het oudste dorp van Goeree-Overflakkee. De dorpskerk is gewijd aan Sint-Maarten. In de 15e en 16e eeuw had Ouddorp veel te lijden van vijandelijke aanvallen. Het primaire doel was meestal Goedereede, maar als daar geen resultaten werden behaald werd Ouddorp vaak aangevallen.
Het oudste deel van het voormalige eiland Goeree-Overflakkee was Goeree en heette vroeger Westvoorne. Het eiland Westvoorne, waarop Ouddorp was gelegen, lag toentertijd een flink stuk op zee en had veel te lijden van de bedreigingen hiervan.
Bij Oud Westerloo werd in 1591 een deel van de oorspronkelijke ‘Plaspol’ van de De Nieuwe Oostdijk opnieuw ingedijkt, deze dijk brak door en werd in 1593 weer hersteld. In 1715 werd het Oude Nieuwland getroffen door overstromingen. Een deel ging definitief verloren in de golven. De overstroming leidde in 1719 tot de aanleg van een inlaagdijk. Begin 18e eeuw was de situatie zo ernstig geworden, dat de Staten van Holland besloten de kosten voor de zeeweringen van enkele polders voor hun rekening te nemen. Ondanks deze inspanningen moest er aan het begin van de 18e eeuw toch een gebied prijsgegeven worden. Door middel van paalhoofden probeerde men de uitschurende werking van het water tegen te gaan en wat slik voor de dijk aan te laten slibben. Dit lukte echter absoluut niet en in 1723 werd er zelfs besloten om gebied van de polder ‘Het Oudeland’ af te snijden. Zo ontstond de nieuwe polder ‘Preekhil’, hoewel de verwachting was dat deze polder aan de zee prijsgegeven moest worden kon deze toch nog behouden blijven.